ชาวมอแกนเกาะสุรินทร์

ชาวมอแกนเกาะสุรินทร์...

ช่วงเดือนก่อน ครูป้อม(อดีตครูวัยเกษียณจากจ.สุรินทร์)เดินทางเที่ยวทะเลในพื่นที่ปักษ์ใต้อยู่หลายวัน ครูป้อมเริ่มตระเวนเที่ยวตั้งแต่หัวหิน ผ่านชุมพร นครศรีธรรมราช ตรัง กระบี่ แล้วมาจบที่ จ.พังงา

โดยนั่งรถเก๋งส่วนตัวแวะเที่ยวตารายทางกับกลุ่มเพื่อนที่มีด้วยกัน 4 ชีวิต แต่ละคนก็เฮี้ยวๆประเภทขาลุย ทั้งนั้น ทุกคนสุขภาพแข็งแรง ร่างกายไม่แก่ตามอายุ ที่พังงา ครูป้อมและเพื่อนๆ ได้ไปเที่ยวหมู่บ้านชาวมอแกนที่อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ ด้วยการเช่าเรือประมงพื้นบ้านที่ท่าเรือคุระบุรี จ.พังงา จำได้ว่าเช้าวันนั้นอากาศในฝั่งทะเลอันดามันเป็นมิตรกับกลุ่มครูป้อมมากๆ คลื่นไม่แรง ท้องฟ้าโปร่ง สีคราม มีปุยเมฆจับเป็นก้อนบาง ๆเคลื่อนตัวไปช้าๆตามแรงลม เรือที่ครูนั่งมุ่งสู่อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ แล่นไปอย่างเนิบๆ  ไม่เร็วมากตามสภาพของเรือหาปลาที่มีความแรงของเครื่องยนต์ต่ำ ผ่านเกาะแก่ง ประมาณ 1 ชั่วโมง ก็มาถึงที่หมายนั้นคืออ่าวบอนใหญ่ บนเกาะสุรินทร์ใต้ แหล่งชุมชนชาวเลใหญ่ที่สุดในพื้นที่แห่งนี้ บ้านชาวมอแกนหรือชาวเลตั้งอยู่บนหาดทราย หมู่บ้านมองดูแห้งแล้ง กันดาลยังไงชอบกล เหมือนอยู่อีกโลกหนึ่งที่ความเจริญยังเข้าไม่ถึง บ้านเรือนชาวมอแกนบ้านแต่ละหล้งสร้างเป็นกระต้อบหลังคามุงจากฝาผนังสานด้วยใบมะพร้าว ยกพื้นสูง มีประมาณ 70 หลังคาเรือน มีผู้คนอาศัยอยู่ประมาณ 300 คน ผู้ชายเก่งในการจับสัตว์น้ำหาปลา ผู้หญิงเฝ้าบ้าน ทำกับข้าว ตอนกลางวันยังมีหน้าที่ถักเปล ทำกำไลข้อมือ สร้อยคอจากเปลือกหอยรวมทั้งทำเรือขนาดจิ๋วขายให้นักท่องเที่ยว.  โดยมีหน่วยงานภาครัฐให้การสนับสนุน เด็กๆ ชาวมอแกนหน้าตากะเป๋อกะป๋า แต่งตัวมอซอ แต่ใสซื่อแบบเด็กชาวเลทั่วไป ก่อนที่ชาวมอแกนจะมาปักหลักอยู่กันถาวรที่เกาะสุรินทร์ใต้ ชาวมอแกนเป็นชนเผ่าเร่ร่อนไปตามเกาะต่างๆระหว่างประเทศเมียนมากับประเทศไทย ในช่วงเกิดคลื่นสึนามิในปี2547 บ้านเรือนชาวมอแกนได้รับความเสียหาย ในที่สุดทางการจึงได้จัดพื้นที่มาตั้งบ้านอยู่รวมกันเป็นการถาวรที่อ่าวบอนใหญ่บนเกาะสุรินทร์  หมู่เกาะสุรินทร์ธรรมชาติมีความอุดมสมบูรณ์ เป็นสวรรค์ของนักดำน้ำดูปะการัง แต่ละเกาะมีหาดทรายขาว ตัดกับน้ำทะเลสีเขียวมรกต หมู่เกาะสุรินทร์ ประกอบด้วยเกาะสุรินทร์เหนือ เกาะสุรินทร์ใต้ เกาะรี เกาะไข่ และเกาะกลาง สำหรับหมู่บ้านชาวมอแกนใช่ว่าจะตัดจากโลกภายนอกเลยทีเดียว ที่หมู่ยังมีโรงเรียน สถานีอนามัย ร้านค้า และแหล่งรวมข้อมูลด้านการท่องเที่ยวอีกด้วย...ในช่วงบ่ายแก่ๆ หนุ่มน้อยชาวมอแกนได้อาสานำคณะนักท่องเที่ยวไปดูการจับปลาของพวกเขา โดยสวมหน้ากากที่ใบหน้า จากนั้นดำน้ำลงไปพร้อมฉมวกไม่นานก็กลับขึ้นมาพร้อมปลาเก๋าตัวโต1ตัว สมแล้วที่พวกเขาได้ฉายาว่าเป็นมืออาชีพในกาจับปลาแห่งท้องทะเลอันดามัน...